Ciche kryzysy w związku – jak je zauważyć i rozmawiać o nich?

piątek, 9 maja 2025

 :: Konsultacje Skype online - umów najbliższy termin >


Nie wszystkie związki rozpadają się z hukiem. Nie każdy kryzys to awantura z trzaskaniem drzwi. Czasem relacja kończy się… po cichu. Dwoje ludzi wciąż mieszka razem, rozmawia o rachunkach i zakupach, może nawet śmieje się przy śniadaniu – ale emocjonalnie już bardzo daleko od siebie. To właśnie cichy kryzystrudny do uchwycenia, bolesny i niebezpiecznie niezauważalny.

Co to jest cichy kryzys?

Cichy kryzys to sytuacja, w której związek przeżywa trudność, ale nie w oczywisty sposób. Nie ma kłótni, dramatów ani ostrych słów. Zamiast tego pojawia się milczenie, chłód, wycofanie. Ludzie trwają obok siebie, zamiast być razem. Na zewnątrz wszystko może wyglądać „w porządku” – ale wewnątrz pojawia się coraz większa samotność i poczucie pustki.

Skąd wiadomo, że dzieje się coś niedobrego?

Oto kilka subtelnych sygnałów, które mogą wskazywać na cichy kryzys w relacji:

  • Brak rozmów o tym, co ważnekomunikacja ogranicza się do spraw organizacyjnych: dzieci, rachunki, logistyka.

  • Unikanie bliskościzarówno fizycznej, jak i emocjonalnej. Seks staje się rzadkością, a przytulenie – wspomnieniem.

  • Znikają rytuaływspólne obiady, rozmowy przed snem, ulubione żarty. Każde z Was zaczyna „żyć swoim życiem”.

  • Obojętność zamiast złościnie ma już sprzeczek, bo nie ma już zaangażowania. Wszystko jedno, co zrobi druga osoba.

  • Cisza boli bardziej niż słowacoraz częściej w domu panuje milczenie. I nie jest to cisza komfortowa.

Jeśli czytasz listę i coś w Tobie się porusza – nie jesteś sam/a. Tak zaczyna się wiele historii, które trafiają do gabinetu terapeuty.

Dlaczego tak trudno o tym mówić?

Bo to wymaga odwagi. Przyznanie się do tego, że w relacji nie jest dobrze, jest bolesne. Często myślimy:

  • Nie będę robić dramatu.”

  • To tylko chwilowe.”

  • Przecież nie jest tak źle.”

  • Nie wiem nawet, od czego zacząć rozmowę.”

Dodatkowo – ciche kryzysy często rozwijają się w parach, które z zewnątrz wyglądają „idealnie”. Trudno więc przyznać przed sobą (a co dopiero przed kimś innym), że coś się psuje.

Jak rozmawiać o cichym kryzysie?

Nie czekaj, będzie już naprawdę źle. Im wcześniej zaczniecie mówić o tym, co się dzieje, tym większa szansa na odbudowanie bliskości. Oto kilka wskazówek:

1. Zacznij łagodnie

Zamiast oskarżeń, używaj komunikatów „ja”:
👉 „Czuję, że ostatnio jesteśmy trochę dalej od siebie. Chciałabym o tym porozmawiać, bo to dla mnie ważne.”

2. Zaproś do rozmowy, nie do walki

Niech celem będzie porozumienie, nie wygrana.
👉 „Zależy mi na tym, żebyśmy zrozumieli, co się dzieje. Nie chodzi o to, kto ma rację.”

3. Bądź gotowy/a słuchać

Nie tylko mówić o swoich emocjach, ale też usłyszeć drugą stronę – nawet jeśli nie wszystko będzie przyjemne.

4. Nie oczekuj od razu rozwiązania

Pierwsza rozmowa to często dopiero początek. Dajcie sobie czas, by wrócić do siebie.

5. Jeśli rozmowa nie działa – poszukajcie wsparcia

Czasem potrzebny jest ktoś trzeci – ktoś, kto pomoże zrozumieć, co naprawdę się dzieje. Terapia par nie jest „końcem”, tylko szansą na nowy początek.

Nie trzeba się rozstawać, żeby przestać być razem

Cichy kryzys nie pojawia się z dnia na dzień. To powolny proces oddalania się, w którym łatwo się zgubić, jeśli nie zatrzymamy się na czas. Ale też – nie musi prowadzić do końca. Jeśli jest jeszcze choć trochę chęci, czułości, ciekawości siebie nawzajem – da się z tego wyjść.

Związek to nie ciągła bajka. To raczej rozmowa, która nie powinna się kończyć.


Potrzebujesz pomocy w rozmowie z partnerem/partnerką?

Umów się na konsultację par – pomożemy Wam odnaleźć drogę powrotu do siebie.

📩 Umów się!

 

 

 Alicja Krawczyk 

psycholog >
Terapeuta SFBT

Jak kupować? Wybierz produkt odpowiedni dla Ciebie Podaj nam swoje dane Dokonaj opłaty Aktywacja następuje w ciągu 24 godzin od momentu wpłaty środków

Jeżeli potrzebujesz natychmiastowej pomocy, zadzwoń pod numer alarmowy 112 (Polska) lub udaj się do najbliższej jednostki pogotowia ratunkowego lub policji. Możesz również skorzystać z bezpłatnego kryzysowego telefonu wsparcia. Numer dla dorosłych tel. 116 123 (14:00-22:00), dla młodzieży tel. 116 111 (12:00-02:00). Nasz serwis nie jest przeznaczony dla osób znajdujących się w sytuacji zagrożenia życia.