Codzienne życie i realizacja planów
czwartek, 14 grudnia 2017
:: Jeśli bierzesz udział w konsultacjach specjalistów Psychorady, to zapraszam Cię do udziału w naszej Tajnej Grupie Wsparcia. Dostęp jest bezpłatny, a wszystkie merytoryczne komentarze mile widziane :)
:: A jeśli chcesz poprawić relacje z partnerem umów się na e-wizytę z psychologiem na skypie lub na terapię dla par >
Idealna sytuacja życiowa to taka, w której coś jest zaplanowane i zgodnie z założeniami się wydarza. Można planować wyjazd wakacyjny nad ciepłe morze, a następnie pojechać i doświadczać miłego wypoczynku. Można też planować wyjazd, ale z różnych powodów losowych na niego nie pojechać. To mogą być nieplanowane zdarzenia takie jak choroba, śmierć kogoś w rodzinie, brak funduszy, oszustwo biura turystycznego i jeszcze wiele, wiele innych. W sytuacjach mających małe znaczenie dla człowieka, przeważnie mówi się trudno i żyje się dalej.
Jak zbudować udany związek
Co jednak robić w sytuacjach dużej wagi, gdy coś jest zaplanowane, wymarzone, a wydarzenia nie układają się w szczęśliwe zakończenie? Co w sytuacji, gdy planujemy, że będziemy z kimś żyć na dobre i na złe, a pojawia się coraz więcej tego nieplanowanego złego?
Przede wszystkim warto mieć zawsze świadomość, że każde zdarzenie w życiu ma swój namacalny początek i koniec. A to co jest w środku, pomiędzy tymi datami, może przebiegać w różny sposób. Przykładowo, gdy dziecko idzie do szkoły to wie, że zaczyna we wrześniu I klasę i kończy ją w czerwcu, zaś całą edukację za 8 lat. To co pomiędzy to wydarzenia, które będą definiować jego życie w zakresie edukacji. Będą to poszczególne lekcje, prace domowe, nauka rzeczy łatwych, trudnych, wycieczki klasowe, zawieranie przyjaźni, konflikty, sukcesy z osiągnieć, konkursy wiedzy itp.
Metody na udany związek
Podobnie jest ze związkami. Decydując się na bycie razem, większość ludzi zakłada to co pomiędzy, jako sytuację nadrzędną, zamiast rozkładać czasowo poszczególne wydarzenia. W związkach to co pomiędzy przeważnie określane jest jako „i żyli długo i szczęśliwie”, jednak jak wynika ze statystyk, to rzadka sytuacja, ponieważ życie to nie bajka, a realna rzeczywistość. Początkiem związku jest decyzja o byciu razem, końcem jego zakończenie, które może być z różnych powodów takich jak wygaszenie uczuć, śmierć partnera, czy rozwód.
To co pomiędzy początkiem a końcem, to seria kilku czy kilkudziesięciu tysięcy różnorakich wydarzeń, poczynając od przedstawienia partnera rodzicom, przyjaciołom, planowanie ślubu, wspólnego mieszkania, rozliczania rachunków za mieszkanie, zakupy mebli, sprzętów, rodzaju i czasie pracy, decyzję o ciąży, sposobach rodzenia, decyzji na temat szczepionek, żłobka, niani, przedszkola, szkoły, zakupu samochodu, kupna mieszkania, wybudowania domu, wyjazdów wakacyjnych itd. Z tych wszystkich wydarzeń, małych decyzji, dużych decyzji składa się życie pary. Niby jest to oczywiste, ale wiele par nie podejmuje tych decyzji wspólnie, tylko indywidualnie, lub ustala ze swoimi stronnikami czyli swoimi rodzicami czy swoimi przyjaciółmi. Jest to spowodowane tym, że do tej pory, do czasu o byciu z kimś, wcześniej tak robili. Dla wielu osób to oczywista oczywistość. Pewną trudność stanowi oddzielenie tego co dotyczy związku i ustaleń w parze, od ustaleń z innymi osobami. To zaś powoduje konflikty, ponieważ jedno z partnerów wyobraża sobie życie w jeden sposób, a drugie w inny. Brak wzajemnej komunikacji i porozumienia zawsze będzie kością niezgody. Nie tylko dla pary, ale na poziomie wszystkich relacji międzyludzkich. Wspólne ustalenia nie muszą oznaczać, że ludzie będą się w każdej kwestii ze sobą zgadzać. Odmienne zdanie jest naturalne. Czasem trzeba iść na kompromis i wynegocjować jakieś rozwiązanie. Od momentu bycia razem JA zamienia się na MY i o tym trzeba pamiętać planując poszczególne wydarzenia, chociażby zakup odkurzacza. ;)
Para w kryzysie
Są jednak wydarzenia, których nie da się zaplanować. Pojawiają się jak grom z jasnego nieba i trzeba stawić im czoła. W takich sytuacjach łatwo stracić głowę i postępować irracjonalnie. To może przytrafić się każdemu, nawet najbardziej ułożonemu człowiekowi. Dlatego świadomość, że wszystko ma swój początek i koniec jest tak bardzo istotna. Akceptacja zmian, nawet tych najtrudniejszych pomaga w dalszym funkcjonowaniu. Zaplanowanie co wtedy robić jest rusztowaniem porządkującym życie.
„Na dobre i na złe” w związku oznacza, że para godzi się przeżywać wspólnie i dobre wydarzenia i te złe. Wspólnie, czyli razem, we dwoje. Para jest drużyną w której osiągnięcie sukcesu zależy od wspólnego zgrania. To tak jak w piłce nożnej, cały zespół pracuje na końcowy wynik meczu. Są setki podań, próby zdobycia gola, gole, faule, kartki, kontuzje, przymusowe zejścia z boiska. Ale przez cały czas zespół zawodników robi wszystko, aby działać wspólnie dla wspólnego dobra. Mają ustaloną taktykę, cele i działają, aby zrealizować to co zaplanowali. Czasem zdarza się sytuacja, że mecz nie jest rozgrywany po myśli zawodników, ale mimo to do ostatniego gwizdka grają dalej, starając się wypracować najlepszy wynik. To zasada, której powinny trzymać się wszystkie pary czyli wspólnie działamy dla swojego najwyższego dobra. W sytuacjach korzystnych i niekorzystnych. Związek, a później stworzona na jego fundamentach rodzina jest zespołem, który działa wspólnie.
Wyznaczanie celów
Kilka dni temu, gdy odpisywałam na list jednej z klientek podałam przykład filmu „Marsjan”, bo działanie głównego bohatera, a później całego zespołu ratującego go, dobrze oddaje konkretne, zaplanowane działanie na drodze do wyznaczonego celu.
„Straszliwa burza piaskowa sprawia, że marsjańska ekspedycja, w której skład wchodzi Mark Watney, musi ratować się ucieczką z Czerwonej Planety. Kiedy ciężko ranny Mark odzyskuje przytomność, stwierdza, że został na Marsie sam w zdewastowanym przez wichurę obozie, z minimalnymi zapasami powietrza i żywności, a na dodatek bez łączności z Ziemią. Co gorsza, zarówno pozostali członkowie ekspedycji, jak i sztab w Houston uważają go za martwego, nikt więc nie zorganizuje wyprawy ratunkowej; zresztą, nawet gdyby wyruszyli po niego niemal natychmiast, dotarliby na Marsa długo po tym, jak zabraknie mu powietrza, wody i żywności. Czyżby to był koniec? Nic z tego. Mark rozpoczyna heroiczną walkę o przetrwanie, w której równie ważną rolę co naukowa wiedza, zdolności techniczne i pomysłowość odgrywają niezłomna determinacja i umiejętność zachowania dystansu wobec siebie i świata, który nie zawsze gra fair”. - www.filmweb.pl
Sprawdza stan pożywienia, sadzi ziemniaki, przeżywa burze piaskowe, reperuje maszyny, łaziki, odbywa coraz dalsze wyprawy by odnaleźć dodatkowe materiały z wcześniejszej stacji badawczej, a w końcu na starym ledwo działającym sprzęcie wysyła się w kosmos, by dotrzeć do swojej bazy.
Film to oczywiście rozrywkowa bajka dla dorosłych, tym niemniej zachowania w zakresie ustalania celów i planów działania pokazane w filmie, można śmiało stosować w codziennym życiu. Główny bohater po dokładnym określeniu swojej sytuacji, ustala najlepszy z możliwych plan powrotu na Ziemię i systematycznie go realizuje. Gdy jest doświadczany wydarzeniami na które nie ma wpływu, koryguje plan i dalej go realizuje. Codziennie.
Posiadanie szczególnie zapisanych celów bardzo korzystnie wpływa na ich realizację. Ja do realizacji swoich zadań stosuję zasadę SMART, czyli oznaczam swój cel w następujących kategoriach:
S – Sprecyzowany czyli główne założenie celu, powinno być jednoznaczne i konkretne.
M – Mierzalny czyli liczbowe określenie stopnia realizacji celu
A – Atrakcyjny by dawał motywację do realizacji
R – Realistyczny czyli osiągalny do wykonania
T – Terminowy czyli dokładne określenie osiągnięcia celu.
Efektywna komunikacja interpersonalna
Wspólne ustalanie celów to rozmowa na ich temat. A komunikacja będzie sprzyjać lepszemu poznawaniu się, swoich potrzeb, swoich słabości, swoich mocnych stron, po prostu siebie nawzajem. To umocni wzajemną przyjaźń. Im więcej wie się o życiu partnera, tym głębszy i bardziej satysfakcjonujący staje się związek dla obu osób. Życie się zmienia i ludzie też się zmieniają. Wspólne rozmowy pozwalają cały czas uczyć siebie nawzajem. Osoba z którą się wiążemy będzie kimś innym w 1995 roku, a inna za kilka lat, ponieważ podlega zmianom, dojrzewa, rozwija się. Dzisiaj jest już innym człowiekiem, chociaż może mieć te same upodobania. Dlatego tak ważne jest codzienne rozmawianie i ustalanie planów na kolejne dni, miesiące, lata. Para która będzie działać wspólnie, dla swojego najwyższego dobra, codziennie zwracać się ku sobie, ku swoim potrzebom, będzie mieć udany i satysfakcjonujący związek na dłuuuugie lata.
Powodzenia w graniu w jednej drużynie
Aneta Styńska
Nasi specjaliści
Aneta Styńska
Psychoterapeuta
Trener żywienia
Diagnostyka
Anna Jabłońska
Seksuolog
Psycholog dziecięcy
Alicja Krawczyk
Doradca zawodowy
Praktyk terapii BSF
Diagnostyka
Hanna Świerczewska
Psychotraumatolog
Psychoonkolog
Łukasz Choinkowski
Barbara Wysocka
Terapeuta SFBT
