Pozycja ojca w rodzinie
piątek, 24 czerwca 2022
:: Konsultacje i terapie z psychologiem online- umów najbliższy termin >
Budowanie swojej pozycji jako ojca wymaga zbudowania więzi z dzieckiem, takiej która w jego oczach ugruntuje twój autorytet. A jak to zrobić? - Nic prostszego, spędzając z dzieckiem czas, tylko tyle i aż tyle.
Warto pamiętać o tym, że ma to być czas dla Was. Nikogo w tle, tylko ty i twoje dziecko, na waszych zasadach i według waszych potrzeb ale też i możliwości.
Dzieci kiedy z czymś sobie nie radzą przychodzą z tym, do rodzica który spędza z nimi więcej czasu, ponieważ jest postrzegany jako ten który więcej, lepiej rozumie.
Kiedy poczujesz, że twoje relacje z dzieckiem są solidne, możesz być pewien, że twoja pozycja w rodzinie jest samodzielna i niepodważalna – dziecko nie będzie w nią wątpić.
Jeśli zależy ci na tym aby być samodzielnym rodzicem, to ważne jest abyś brał całkowitą odpowiedzialność na siebie, za to co robisz i za swoje dzieci, nawet jeśli partnerka coś podważa, mówiąc abyś zrobił to inaczej, np. „kiedy udajesz się z dzieckiem na spacer, a żona zatrzymuje cię w drzwiach, żeby powiedzieć, że dziecko powinno być cieplej ubrane, przemyśl poważnie jej sugestię. Jeśli jednak dojdziesz do wniosku, że nie ma racji, nie zatrzymuj się, tylko po prostu wyjdź – nawet jeśli miałoby to wywołać u niej napad złości. (...)”(Być mężem i ojcem – Jesper Juul)
Według Jespera Juula – to jest jedyny sposób aby pokazać partnerce, że może ci zaufać, bo masz świadomość swojej odpowiedzialności za dziecko, jego zdrowie i bezpieczeństwo. Pokazujesz, że chętnie bierzesz na siebie odpowiedzialność. A dziecko przy tym uczy się również zaufania do ciebie i buduje się jego poczucie bezpieczeństwa przy tobie.
Ale to nie oznacza, że nie wolno ci pytać. Jeżeli czujesz, że potrzebujesz informacji czy wsparcia jako rodzic, bo nie wiesz, nie bój się pytać i jeśli uznasz radę na słuszną dostosuj się do niej. Jeśli jednak rada nie będzie dla ciebie do przyjęcia – szukaj innego rozwiązania.
Jeszcze niedawno pokutowało przekonanie, że rodzice muszą być jednomyślni i jednogłośni w kwestii wychowania i postępowania z dzieckiem, a najlepiej jakby jeszcze dziadkowie do tego głosu się przyłączyli. Rzeczywiście takie postępowanie niesie za sobą dużo ułatwień i przewidywalnych sytuacji, ale okazuje się że pozbawia dziecko różnorodności i możliwości odkrywani świata w bogatszym spektrum. Daje to szansę dziecku na odkrycie, że świat jest pełen ludzi o różnych przekonaniach i to na co zgadza się babcia nie jest możliwe z mamą i na odwrót. Tak samo może być z rodzicami. Dzieci poznają kim są rodzice a dzięki temu mają szansę odkryć siebie.
Przypomnij sobie, czy przypadkiem jak dziecko zaczynało płakać z jakiegoś powodu, to zanim dowiedziałeś się jaki jest powód oddawałeś je matce? Jeśli tak było, to stało się tak, że kiedy dziecko potrzebuje pomocy szuka jej u matki. Ale możesz ten proces zatrzymać i odwrócić.
Walka o relację jest warta tego aby ją stoczyć, nieważne czy dziecko ma lat pięć, czy dwadzieścia pięć. Jeśli widzisz co się zadziało możesz porozmawiać o tym, a nawet wyjaśnić powody swojego zachowania, a najprawdopodobniej była to bezradność. Ale już nie musi tak być, bo nigdy nie jest za późno.
Zacznij robić różne rzeczy z dzieckiem, tylko istotne jest to, abyś nie zadawał pytań, typu – czy chcesz dzisiaj iść ze mną spać? Tego typu pytania powodują, że przerzucasz odpowiedzialność na dziecko. Poinformuj dziecko, że dzisiaj ty idziesz z nim spać. Nawet jeśli będzie protestować i żądać spania z mamą, to czule wyjaśnij, że jesteś tatą i dzisiaj ty chcesz to zrobić. To nie są negocjacje. Jeśli możesz, to doprowadź abyś był sam. Możesz porozumieć się z partnerką, że ma wolny wieczór i wtedy położysz dziecko po swojemu. Ale nawet jeśli będzie, i spotkają się twoje działania z krytyką, nie bierz tego do siebie. Rób swoje. Tak naprawdę taka zmiana przyczyni się dla całej rodziny i twoja partnerka zauważy to również. Odzyska czas, który będzie mogła poświęcić na swoje aktywności, a ty staniesz się przywódcą w rodzinie. Oczywiście nie stanie się to z dnia na dzień, to proces. Ale nie poddawaj się i bądź konsekwentny, nawet jeśli wszyscy będą protestować. Ostatecznie dzięki temu wszystko wróci do normy i poprawią się relacje w rodzinie.
Patktyk Terapii Krótkoterminowej Skoncentrowanej na Rozwiązaniu
Źródło:
Jesper Juul – Być mężem i ojcem
Nasi specjaliści
Aneta Styńska
Psychoterapeuta
Trener żywienia
Diagnostyka
Anna Jabłońska
Seksuolog
Psycholog dziecięcy
Alicja Krawczyk
Doradca zawodowy
Praktyk terapii BSF
Diagnostyka
Hanna Świerczewska
Psychotraumatolog
Psychoonkolog
Łukasz Choinkowski
Barbara Wysocka
Terapeuta SFBT
